- trajkotka
- сущ.• болтушка• тараторка* * *trajkot|ka♀, мн. Р. \trajkotkaek разг. болтунья, трещотка, стрекотуха, балаболка* * *ж, мн Р trajkotek разг.болту́нья, трещо́тка, стрекоту́ха, балабо́лка
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
trajkotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trajkotkatce; lm D. trajkotkatek, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, która trajkocze {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trajkotka — ż III, CMs. trajkotkatce; lm D. trajkotkatek pot. «kobieta mówiąca dużo i szybko» … Słownik języka polskiego
klekotka — ż III, CMs. klekotkatce; lm D. klekotkatek 1. przestarz. «drewniana kołatka» przen. posp. «o kobiecie mówiącej dużo i głośno; trajkotka» 2. górn. «urządzenie do mechanicznego przesuwania przenośnika zgrzebłowego, którym transportuje się urobek» … Słownik języka polskiego
klekotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. klekotkatce; lm D. klekotkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} drewniana kołatka : {{/stl 7}}{{stl 10}}W Wielki Piątek słychać było w kościele głuchy klekot drewnianych klekotek … Langenscheidt Polski wyjaśnień